Najpierw wyrębywali, potem powstały Strzebowiska

Pierwotna nazwa tej miejscowości, „Zruboviszcze”, wywodzi się z ukraińskiego słowa „zrubowaty”, oznaczającego „zrębywać” lub „wyrąbywać”. Nazwa ta odzwierciedlała zapewne charakter działalności mieszkańców, którzy zajmowali się wyrębem drzew i pracami leśnymi, co było powszechne w tamtych czasach. Od XIII wieku tereny te stanowiły ważny obszar dla ludności ukraińskiej i rusińskiej, a ich wpływy można dostrzec nie tylko w nazwach, ale także w kulturze i tradycjach.

W ciągu kolejnych stuleci nazwa miejscowości ewoluowała, odzwierciedlając zmiany polityczne i kulturowe regionu. W 1567 roku pojawiła się forma „Zruboviszcze”, a następnie w dokumentach z 1589 roku można znaleźć zapis „Strubowiszcze”. Miejscowość ta była znana pod różnymi nazwami, takimi jak „Strubowiszcza” w 1745 roku, „Strubowisko” w 1855 oraz „Strubowiska” od 1890 roku aż do 1967 roku. Wszystkie te warianty wskazują na stopniową adaptację nazwy do polskiego języka, choć podstawowe brzmienie i korzenie pozostały niezmienne.

Czytaj także: Stół sądowy w Kochanowie

Zmiana nazwy na „Strzebowiska” w 1967 roku miała na celu upowszechnienie i ujednolicenie nazewnictwa, aby brzmiała bardziej po polsku, co odzwierciedlało proces polonizacji regionu i zmian społeczno-politycznych w kraju. Choć nazwa ta jest stosunkowo młoda, historia i tradycja związana z poprzednimi formami nadal są żywe w pamięci lokalnej społeczności.

Dziś Strzebowiska to spokojna wieś otoczona przepiękną naturą, stanowiąca idealne miejsce dla miłośników przyrody, turystyki i kultur regionu. W okolicy można podziwiać dziewicze lasy, malownicze szlaki górskie oraz zachowane tradycje ludowe, które tworzą niepowtarzalny klimat tego miejsca. Mimo zmieniających się czasów, historia i kultura Strzebowisk pozostają żywym świadectwem bogatej przeszłości tego regionu, a sama nazwa przypomina o dawnych korzeniach, które wciąż odczuwalne są w lokalnej tożsamości.

Czytaj także: Nie zmogły go wojny i reżimy… 

Strzebowiska to nie tylko miejsce o bogatej historii, ale także symbol trwałości i adaptacji, pokazujący, jak przez wieki zmieniały się język, nazewnictwo i kultura, pozostając jednocześnie wiernym swoim korzeniom. To urokliwe zakątki Podkarpacia, które warto odwiedzić i poznać, aby lepiej zrozumieć historię tego unikalnego regionu i jego mieszkańców.